Gaius Iulius Phaedrus

Gaius Iulius Phaedrus, MÖ 1. yüzyılda doğdu. Çocuk yaşlarındayken köle olarak Roma’ya getirildi. Daha sonra Roma İmparatoru Augustus tarafından azat edildi. Sırasıyla Tiberius, Caligula, Claudius ve Nero’nun tahta geçtiklerini gördü. Phaedrus hakkında kesin bilgiler mevcut değilse de yazdığı eserlerden hareketle, meşakkatli bir hayat yaşadığı söylenebilir.

Phaedrus, Antik Çağ’ın en önemli sanatçılarından biri sayılan Ezop’un eserlerini ilk kez Latinceye çevirdi. Bu çevirileri nazım hâlinde sunarak klasik edebiyata büyük hizmetler verdi. Yazdığı eserler beş kitaptan müteşekkildir. Ezop’tan istifade ederek aynı türde özgün eserler de ortaya koydu.

Yaşadığı dönemin kusurlarını hicvederek eserlerine nakletmeyi tercih etti. Bu yüzden dikkatleri üzerine çekti ve ne olduğu bilinmeyen bir cezaya maruz kaldı. Hayatı “acı ile sevincin bir karışımı” olarak yorumladı. Önemli eserler ortaya koysa da döneminde pek meşhur olamadı. Yazdıkları rağbet görmedi.

MS 67 veya 68 yılında bilinmeyen bir sebeple vefat etti. Ölümünden on beş yüzyıl sonra eseri yeniden yayımlandı ve bunlar beş kitapta toplandı.